2-2-1-3) تئوری هکشور – اوهلین………………………………… 12

 

 

2-2-1-4) قضیه هکشور – اوهلین – ساموئلسون (تئوری برابری قیمت عوامل تولید)……14

 

 

2-2-2) تئوری­های مدرن تجارت (ظهور تجارت درون صنعتی)…………….14

 

 

2-3) تئوری­های اشتغال………………………………… 15

 

 

2-3-1) کلاسیک­ها………………………………. 15

 

 

2-3-2) کینزین­ها………………………………. 16

 

 

2-4) آزادسازی تجاری و اشتغال………………………………… 17

 

 

2-4-1) مفهوم و مبانی نظری آزادسازی تجاری………………………………… 17

 

 

2-4-2)تأثیر آزادسازی تجاری بر اشتغال و بازار کار……………………………….. 18

 

 

2-5) صنعت و نقش آن در اقتصاد……………………………….. 22

 

 

2-6) مطالعات تجربی………………………………… 22

 

 

2-7)  جمع­بندی………………………………… 43

 

 

فصل سوم: روش تحقیق

 

 

3-1) مقدمه……………………………….. 45

 

 

3-2) معرفی مدل………………………………… 45

 

 

3-3) روش تحقیق………………………………… 48

 

 

3-3-1) روش داده­ های تابلویی………………………………… 48

 

 

3-3-1-1) آزمون­های انتخاب مدل مناسب…………………………………. 49

 

 

3-3-1-2) رگرسیون ترکیبی………………………………… 50

 

 

3-3-1-3) مدل اثرات ثابت…………………………………. 50

 

 

3-3-1-4) مدل اثرات تصادفی………………………………… 50

 

 

3-3-2) آزمون F………………………………..

 

 

3-3-3) آزمون هاسمن………………………………… 52

 

 

3-3-4) آزمون ریشه واحد برای داده­های ترکیبی……………….. 52

 

 

3-3-4-1) آزمون لوین و لین (LL)………………………………. 53

 

 

3-3-4-2) آزمون ایم و پسران و شین (IPS) ……………………………….54

 

 

3-4) معرفی و تحلیل داده­ ها ……………………………….56

 

 

3-4-1) مفاهیم، تعاریف و تقسیم بندی­های مربوط به صنعت…………… 57

 

 

3-4-1-1) صنعت…………………………………. 58

 

 

3-4-1-2) کارگاه صنعتی………………………………… 58

 

 

3-4-1-3) کارکنان (شاغلان) صنعت…………………………………. 59

 

 

3-4-1-4) واردات از چین به تفکیک بخش­های صنعت………………………… 59

 

 

3-4-1-5) صادرات ایران به چین به تفکیک بخش­های صنعت………………… 59

 

 

3-4-1-6) جبران خدمات مزد و حقوق بگیران صنعت…………………………. 59

 

 

3-4-1-7) تقسیم بندی صنایع………………………………… 60

 

 

 

3-4-2) آمار توصیفی داده­ ها………………………………. 62

 

 

3-4-2-1) روند اشتغال در کارگاه­های صنعتی با ده نفر کارکن و بیشتر طی سال­های 1375 تا 1386………….62

 

 

3-4-2-2) روند جبران خدمات به ازای هر نفر شاغل در کارگاه­های صنعتی با ده نفر کارکن و بیشتر طی سال­های 1375 تا 1386………..64

 

 

3-4-2-3) روند ضریب نفوذ واردات بخش صنعت از کشور چین طی سال­های 1375 تا 1386…………66

 

 

3-4-2-4) روند ضریب نفوذ صادرات بخش صنعت به کشور چین طی سال­های 1375 تا 1386…………68

 

 

3-4-2-5) روند ارزش افزوده بخش صنعت طی سال­های 1375 تا 1386…………..72

 

 

3-5) اقتصاد چین از سال 1978……………………………….. 73

 

 

3-5-1) رشد اقتصاد چین از سال 1978……………………………….. 73

 

 

3-5-2) جایگاه چین در میان شرکای تجاری ایران………………………………… 77

 

 

3-6) جمع­بندی………………………………… 78

 

 

فصل چهارم: توصیف و تجزیه و تحلیل یافته ­ها

 

 

4-1) مقدمه………………………………. 81

 

 

4-2) برآورد مدل با استفاده از روش panel data………………………………..

 

 

4-2-1) آزمون بروش پگان………………………………… 82

 

 

4-2-2) آزمون هاسمن………………………………… 83

 

 

4-2-3) محاسبه آمارهای توصیفی ترکیبی متغیرهای الگو……………….. 83

 

 

4-2-4) آزمون مانایی متغیرها………………………………. 83

 

 

4-2-5) تخمین مدل به روش panel data………………………………..

 

 

4-2-5-1) اعتبار مدل………………………………… 85

 

 

4-2-5-2) اعتبار و تفسیر پارامترها ……………………………….86

 

 

4-3) جمع­بندی………………………………… 91

 

 

فصل پنجم: نتیجه­گیری، خلاصه و پیشنهادات

 

 

5-1) مقدمه……………………………….. 93

 

 

5-2) خلاصه­ای از فعالیت­های انجام شده در تحقیق……………. 93

 

 

5-3) فرضیه تحقیق………………………………… 96

 

 

5-4) پیشنهادات سیاستی………………………………… 98

 

 

فهرست منابع و مآخذ……………………………….. 100

 

 

پیوست…………………………………. 108

 

 

چکیده:

 

 

امروزه بسیاری از کشورها برای بهره­مندی از مزایای تجارت، اقتصاد خود را با اقتصاد کشورهای دیگر درهم­آمیخته­اند. تجارت باعث تقسیم نیروی کار و تخصص­گرایی، صرفه­جویی­های مقیاس و بالا رفتن سطح استاندارد زندگی می­شود و رقابت را تشویق می­کند. زمانی که کشورها به مبادلات تجاری روی می­آورند، انتظار می­رود بخش­های مختلف اقتصاد و شاخص­های کلان اقتصادی از این رابطه تاثیر بپذیرد. این تاثیرات می­تواند مثبت یا منفی باشد. میزان بهره­مندی یک کشور از یک رابطه تجاری به برآیند این اثرات مثبت و منفی بستگی دارد. در طول سالیان اخیر چین به عنوان یکی از شرکای مهم تجاری دنیا و از جمله کشور ایران مطرح شده است. این مطالعه با بررسی آثار اشتغال رابطه تجاری ایران و چین، میزان بهره­مندی کشور ایران از این سیاست را محک می­زند. بررسی آمارهای تجارت ایران با چین حاکی از آن است که در دوره 1375 تا 1386، همواره چین قدرت برتر این رابطه دوطرفه بوده است. در مطالعه حاضر تلاش می­شود با استفاده از داده­های ترکیبی برای بخش صنعت بر اساس کدهای 2 رقمی ISIC طی دوره زمانی 1375 تا 1386و استفاده از روش panel data، اثر تجارت با چین بر اشتغال بخش­های صنعتی اقتصاد ایران بررسی شود. نتایج بررسی­ها برای 22 بخش صنعتی حاکی از آن است که واردات از چین باعث کاهش سطح اشتغال می­شود و صادرات ایران به چین، به خلق فرصت­های اشتغال کمک می­کند. به دلیل نقش پررنگ­تر واردات، نتیجه نهایی تاثیر منفی تجارت با چین بر اشتغال بخش صنعت ایران است. هم­چنین دستمزد حقیقی نیروی کار رابطه معکوس و معناداری با اشتغال بخش صنعت ایران دارد و ارزش افزوده بخش صنعت، ایجاد فرصت­های اشتغال را به دنبال دارد.

 

 

فصل اول: کلیات تحقیق

 

 

1-1- مقدمه

 

 

بحث تجارت و آثاری که برای اقتصاد میزبان به همراه می­آورد، همواره یکی از مباحثی است که پژوهشگران و اقتصاددانان آن را مورد توجه قرار داده­اند. کشورها برای بهره­مندی از مزایای تجارت اقدام به برقراری و گسترش روابط تجاری خود با دیگر کشورها می­کنند. در سال­های اخیر کشور چین با اعلام سیاست درهای باز اقتصادی و بهره­مندی از پتانسیل­های ویژه خود، توانسته است حلقه روابط تجاری خود را گسترش داده و بسیاری از موازنه­های دنیای بین­الملل را متأثر سازد. جایگاه ویژه­ای که هم­اکنون چین در معادلات جهانی پیدا کرده است، بر مناسبات خارجی کشورمان نیز اثرگذار بوده است و این کشور اکنون به عنوان یکی از شرکای مهم تجاری ایران مطرح شده است. به دنبال پیامدهای گوناگونی که برقراری روابط تجاری با دیگر کشورها به همراه می­آورد، هدف این پژوهش آن است تا گوشه­ای از آثار روابط تجاری ایران و چین را روشن سازد. بنابراین در این فصل کلیاتی از پژوهش شامل بیان مسأله، سؤال تحقیق، اهداف و فرضیه بیان شده و در ادامه به معرفی روش انجام تحقیق می­پردازیم که به وسیله آن تلاش می­شود فرضیه عنوان شده مورد بررسی قرار گیرد.

 

 

2-1- تعریف مسأله و بیان نکات اصلی تحقیق

 

 

مهم­ترین بینش در اقتصاد بین­الملل آن است که تجارت، منافع رفاهی (سود اجتماعی) را با خود به همراه می­آورد (جانیاک، 2006). وقتی مبادله وجود ندارد، منحنی امکانات تولید یک کشور در عین حال نشان­دهنده حد مصرف آن نیز می­باشد. در صورت مبادله هر کشور قادر است در تولید کالایی که در آن مزیت نسبی دارد، تخصص یابد و بخشی از آن را با کالاهایی که در تولید آن مزیت نسبی ندارد، مبادله کند و نهایتاً از هر دو کالا بیش از وقتی که مبادله­ای صورت نمی­گرفت، مصرف نماید (سالواتوره، 1368: 39).