3- بیان مسأله اساسی تحقیق 3
4- اهمیت و ضرورت انجام تحقیق 5
5- جنبه جدید بودن و نوآوری در تحقیق 6
6- اهداف مشخص تحقیق 6
7- در صورت داشتن هدف کاربردی، نام بهره‌وران 7
8- سؤالات تحقیق 7
9- فرضیه‌های تحقیق 8
10- سازماندهی و ساختار تحقیق 11
فصل اول: ساختار و تشکیلات دیوان کیفری بین‌المللی 13
مبحث- ارکان دیوان 13
گفتار- نحوه اعمال وظایف ارکان دیوان 13
1- قضات دادگاه 13
2- هیأت رئیسه دادگاه 23
3- دادسرا 24
4- دبیرخانه 26
5- مجمع دول عضو 29
6- کارکنان (ماده44) 30
7- تعهد رسمی (ماده45) 31
8- عزل (ماده 46) 31
9- اقدامات انضباطی (ماده 47) 32
10- امتیازات و مصونیت‌ها (ماده 48) 32
11- حقوق و مزایا و هزینه‌ها (ماده49) 32
12- زبان‌های رسمی و زبان‌های کاری (ماده50) 33
13- آئین‌نامه دادرسی وادله (ماده51) 33
14- آئین‌نامه دیوان (ماده53) 34
فصل دوم: قابلیت رسیدگی و پذیرش دعوی در دیوان کیفری بینالمللی 36
مبحث اول : قابلیت پذیرش دعوی 36
گفتار نخست: مفهوم قابلیت پذیرش دعوی و شرایط آن 37
1- مفهوم قابلیت پذیرش دعوا و تفاوتهای آن با صلاحیت 37
2- موارد عدم قابلیت پذیرش دعوا 40
1-2- عدم قابلیت پذیرش دعوا و اقدام دولت‌های صلاحیت‌دار ملی 40
1-1-2- شروع تحقیق یا تعقیب از سوی دولت صلاحیت‌دار ملی 40
2-1-2- اتخاذ تصمیم در مورد عدم پیگرد متهم توسط دولت صلاحیت‌دار ملی 41
2-2- اهمیت نداشتن دعوا 43
3- اعمال مقررات قابلیت پذیرش درحالت ارجاع شورای امنیت 43
گفتار دوم: قابلیت پذیرش دعوا به علت عدم تمایل یا عدم توان دولت صلاحیت‌دار ملی 45
1- عدم تمایل دولت صلاحیت‌دار ملی 46
2- عدم توان دولت صلاحیت‌دار ملی 50
مبحث دوم: قابلیت پذیرش دعوی و منع محاکمه مجدد 51
گفتار نخست: منع محاکمه مجدد به اعتبار رای دیوان 54
1- منع محاکمه مجدد متهمی که قبلاً در دادگاه کیفری بین‌المللی محاکمه شده است در همان دادگاه 54
2- منع محاکمه متهمی که قبلاً در دادگاه کیفری بین‌المللی محاکمه شده است نزد محاکم ملی 55
گفتاردوم منع محاکمه متهمی که قبلاً درسایر دادگاهها محاکمه شده است دردادگاه کیفری بین‌المللی 59
فصل سوم: صلاحیت دیوان 59
گفتار نخست : اصول حاکم بر صلاحیت دیوان 59
1- صلاحیت موضوعی 59
2- صلاحیت زمانی 62
3- صلاحیت مکانی 63
4- صلاحیت شخصی 64
5- صلاحیت تکمیلی 64
گفتار دوم اختلافنظرها در مورد پیش شرط‌های اعمال صلاحیت دیوان 70
1- وتوی تعقیب توسط شورای امنیت 70
2- صلاحیت جهانی دیوان در حالت ارجاع شورای امنیت 72
3- نظری بر تنها ارجاع شورای امنیت به دیوان در رابطه با صلاحیت آن 74
4- ملاحظات عملی اعمال صلاحیت زمانی دیوان کیفری بین‌المللی 77
1-4- جرایم مستمر و مرکب 77
2-4- مقررات انتقالی 79
3-4- صلاحیت موردی دیوان 82
4-4- کناره‌گیری دولت عضو 84
فصل چهارم- قلمرو موضوعی صلاحیت دیوان کیفری بین‌المللی 87
مبحث نخست: جنایات جنگی 90
گفتار نخست: جنایات جنگی از ظهور تا اعمال صلاحیت بین المللی 94
1- جنایات جنگی در اساسنامه دادگاه‌های نورمبرگ و توکیو 96
2- جنایات جنگی در اساسنامه دادگاه‌های یوگسلاوی سابق و رواندا 96
3- جنایات جنگی در اساسنامه دیوان کیفری بین‌المللی 98
1-3- نقض‌های فاحش قراردادهای ژنو 98
2-3- نقض‌های فاحش قوانین و عرف‌های مسلم حقوق بین‌الملل حاکم بر منازعات مسلحانه بین‌المللی 99
3-3- نقض‌های فاحش ماده 3 مشترک قراردادهای ژنو در مخاصمات مسلحانه غیر بین‌المللی 101
4-3- دیگر نقض‌های فاحش قوانین و عرف‌های قابل اجرا در منازعات مسلحانه غیر بین‌المللی 101
گفتار دوم: شرایط اعمال صلاحیت دیوان کیفری بین‌المللی در مورد جنایات جنگی 107
1- فاحش بودن نقض قواعد جنگ 107
2- مسلحانه بودن منازعه 109
3- تحت حمایت بودن افراد و اموال 113
4- رعایت شرط آستانه صلاحیت 116
مبحث دوم: جنایات علیه بشریت 118
گفتار نخست: استقلال جنایات علیه بشریت از جنایات جنگی 119
گفتار دوم: شرایط اعمال صلاحیت دیوان کیفری بین‌المللی در مورد جنایات علیه بشریت 122
1- ارتباط با منازعه مسلحانه 122
2- نظام‌یافته یا گسترده بودن حمله 124
3- غیرنظامی بودن قربانیان 127
مبحث سوم: جنایت نسل‌زدایی (نسل‌کشی) 128
گفتار نخست: شرایط مربوط به عنصر مادی 130
1- شرایط کلی 130
2- شیوه‌های ارتکاب 132
1-2- کشتن اعضای گروه 132
2-2- ایراد صدمه شدید جسمانی یا روانی به اعضای گروه 132
3-2- تحمل عمدی شرایط زیستی نامناسبی به گروه که منتهی به زوال جزیی یا کلی آنها شود 133
4-2- تحمیل اقداماتی به منظور جلوگیری از توالد و تناسل در میان گروه 133
5-2- انتقال اجباری اطفال گروه به گروه دیگر 134
گفتار دوم: شرایط مربوط به عنصر روانی 134
مبحث چهارم: جنایت تجاوز 136
گفتار نخست: تجاوز از مشروعیت تا جنایت 137
1- نگاه سنتی به تجاوز 137
2- تلاش‌ها و ناکامی‌ها در تعقیب مرتکبین جنایت تجاوز 138
گفتار دوم: شرایط اعمال صلاحیت دیوان در مورد جنایت تجاوز 142
1- بحث‌های کنفرانس دیپلماتیک رم 142
2- چشم‌انداز آینده صلاحیت دیوان و جنایت تجاوز 143
3- کنفرانس بازنگری اساسنامه در ارتباط با جنایت تجاوز (موافقتنامه کامپالا) 146

1-3- تعریف جنایت تجاوز و اصلاح موادی از اساسنامه در کنفرانس بازنگری کامپالا 147
2-3- تحلیل موافقتنامه کامپالا در خصوص تعریف تجاوز و عناصر آن 151
4- عناصر جنایت تجاوز 153
1-4- عنصر مادی 153
2-4- عنصر روانی 154
5 – شروط اعمال صلاحیت دیوان نسبت به جنایت تجاوز در کنفرانس بازنگری کامپالا 155
6- نقش شورای امنیت در تشخیص تجاوز و تاثیر آن بر تصمیمات دیوان 156
7- مصوبات کنفرانس کامپالا در مورد اعمال صلاحیت دیوان 156
نتیجه‌گیری 161
پیشنهادات 163
منابع و مآخذ 164
منابع فارسی 165
منابع غیر فارسی 169
چکیده انگلیسی 172
1- چکیده
با تشکیل دیوان کیفری بین‌المللی، این سئوال مطرح است که آیا صلاحیت این دیوان با صلاحیت محاکم داخلی کشورها در تعارض است؟ اساسنامه‌ی دیوان کیفری بین‌المللی تصریح می‌کند که صلاحیت دیوان، صلاحیت «تکمیلی» است و در جهت تضعیف صلاحیت محاکم داخلی نیست، اما فراتر از این ادعای حقوقی، مسأله‌ی حاکمیت ملی کشورها نیز مطرح است. کشورها با امضای این اساسنامه، برخی از اختیارات خود را در بخش تعقیب قضایی مجرمان، به دیوان کیفری بین‌المللی واگذار کرده‌اند و از سوی دیگر با پذیرش اساسنامه‌ی این دیوان، صلاحیت تعقیب کیفری مسئوولان عالی سیاسی و نظامی کشورها را به آن می‌سپارند. یکی دیگر از جنبه‌های قابل بحث صلاحیت دیوان، صلاحیت موضوعی آن است. دیوان تنها می‌تواند نسبت به فجیع‌ترین جنایاتی که موجب اضطراب جامعه بین‌المللی می‌شود، اعمال صلاحیت کند. این جنایات عبارتند از: نسل‌زدایی، جنایات علیه بشریت، جنایات جنگی و جنایت تجاوز، جنایات مزبور در اسناد مختلف بین‌المللی و اسناد دادگاه‌های موردی مورد توجه بوده‌اند. دیوان با توجه به معیارهای قابلیت پذیرش دعوا بررسی می‌نماید که پرونده مورد توجه شرایط طرح در دیوان را دارد یا نه؟ معیارهای قابلیت پذیرش دعوا محدود به شرایط تعیین اولویت و رسیدگی دادگاه‌های ملی یا دیوان نبوده بلکه موارد دیگری هم چون اهمیت جنایات ارتکابی و قاعده منع محاکمه مجدد متغیرهایی هستند که دیوان براساس آنها ممکن است موضوعی را قابل پذیرش اعلام کند یا رسیدگی را نپذیرد، براین اساس گسترة قابلیت پذیرش دعوا منحصر به جنبه‌های اجرای اصل صلاحیت تکمیلی نیست و همین امر سبب گردیده که واژه قابلیت پذیرش در کنار صلاحیت قید شود.