سواری (۱۳۸۸) در پژوهشی تحت عنوان ” بررسی تاثیر آموزش مهارت های مدیریت زمان و مدیریت رفتار بر کاهش اهمال کاری تحصیلی” ، ‌به این نتیجه رسید که هر دو روش در کاهش اهمال کاری تحصیلی تاثیرگذار بوده اند و بین دو روش از لحاظ تاثیرگذاری، تفاوت معناداری وجود نداشت.

سیمیاریان (۱۳۸۸) در پژوهشی تحت عنوان ” تاثیر آموزش خود کنترلی بر سهل انگاری و خودتنظیمی تحصیلی نوجوانان دختر شهر تهران” ، ‌به این نتیجه رسید که آموزش خود کنترلی در کاهش سهل انگاری تحصیلی مؤثر بوده است.

حسینی و خیر (۱۳۸۸) در پژوهشی تح عنوان ” اهمال کاری رفتاری و تصمیم گیری با توجه به باورهای فراشناختی در دانشجویان” ‌به این نتیجه رسیدند که متغیرهای کنترل ناپذیری و خطر ، اطمینان شناختی و خودآگاهی شناختی از ابعاد باورهای شناختی ، اهمال کاری رفتاری را پیش‌بینی کردند. هم چنین متغیرهای کنترل ناپذیری و خطر و خود آگاهی شناختی اهمال کاری در تصمیم گیری را پیش‌بینی کردند.

شمس الاحراری و همکاران (۱۳۸۹) در پژوهش خود به تاثیر آموزش مهاتهای غلبه بر سهل انگاری بر سهل انگاری و عملکرد تحصیلی دانش آموزان ابتدایی پرداخته که نتایج نشان داد که آموزش مهارت‌های غلبه بر سهل انگاری باعث کاهش سهل انگاری و نیز افزایش عملکرد تحصیلی دانش آموزان گروه آزمایش شده است.

تمدنی و همکاران (۱۳۸۹) در پژوهشی به بررسی خودکارآمدی عمومی،اهمال کاری تحصیلی وپیشرفت تحصیلی دانشجویان با روش نمونه برداری مرحله ای ۳۸۹ دانشجوی دختر و پسر به پرسشنامه مربوطه پاسخ دادند. نتایج نشان دادند میانگین نمره های پسران بیشتر از دختران است.

سیمیاریان و همکاران (۱۳۹۰) در پژوهشی به ﺑﺮرﺳﯽ اﺛﺮﺑﺨﺸﯽ آﻣﻮزش ﺧﻮدﮐﻨﺘﺮﻟﯽ ﺑﺮ ﮐﺎﻫﺶ ﺳﻬﻞ اﻧﮕﺎری ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن

گلستانی و همکاران (۱۳۹۰) در پژوهشی به رابطه تعلل ورزی (اهمال کاری) تحصیلی با باورهای فراشناختی پرداخته برای این منظور تعداد نمونه­ پژوهش ۳۷۴ دانش ­آموز بودند که با بهره گرفتن از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. آزمون تی مستقل نشان داد که بین دو گروه دانش ­آموزان دختر و پسر در تعلل­ورزی تحصیلی تفاوت معناداری وجود دارد.

تمنایی فر ، ﺻﺪﻳﻘﻲ و ﻣﻘﺪﺳﻴﻦ(۱۳۹۱) در پژوهشی به تبیین اهمال کاری تحصیلی بر اساس ابعاد سازش یافته و سازش نایافته ‌کمال‌گرایی که برای اندازه گیری اهمالکاری تحصیلی و از سیاهه ‌کمال‌گرایی هیل و همکاران برای اندازه گیری ‌کمال‌گرایی و ابعاد آن استفاده شده است. نتایج ضریب همبستگی پیرسون حاکی از وجود رابطه معنادار مثبت t آزمون میان اهمالکاری تحصیلی و نمره کل ‌کمال‌گرایی وبعد سازش نایافته آن و یک رابطه معنادار منفی میان بعد سازش یافته ‌کمال‌گرایی و اهمالکاری تحصیلی می‌باشد.

توکلی (۱۳۹۲) در پژوهش خود به

غلامعلی ، آذرنییاد ،مهمان پذیر (۱۳۹۲) در پژوهشی به نقش خودکارآمدی تحصیلی و ابعاد اهمالکاری تحصیلی در پیش‌بینی میزان وابستگی به اینترنت پرداخته‌اند که. خودکارآمدی تحصیلی در پیش‌بینی میزان وابستگی به اینترنت نقش اصلی را دارد و در گام دوم اهمالکاری در انجام تکالیف توانست نقش معنی داری ایفا کند.

ولی زاده، احدی، حیدری، مظاهری ، کجباف (۱۳۹۳) در پژوهش شان ‌به این یافته ها رسیدند که: متغیرهای تردید در کارها، و ارزش گذاری بیرونی نسبت به اهداف، پیش‌بینی کننده های مثبت اهمال کاری و متغبرهای خودکارآمدی، علاقه به رشته، سازماندهی، جهت گیری مهارت مدار گرایشی، و جهت گیری عملکرد مدارگرایشی، پیش‌بینی کننده های منفی اهمال کاری تحصیلی دانشجویان هستند.

نصری، دماوندی، عاشوری (۱۳۹۳) در پژوهش شان نشان دادند که وظیفه شناسی، روان رنجوری، انعطاف پذیری و تعهد توانستند به طور معناداری متغیر اهمال کاری تحصیلی را پیش‌بینی کنند. با توجه ‌به این یافته ها، می توان گفت که با افزایش میزان روان رنجوری و انعطاف پذیری در دانش آموزان، میزان اهمال کاری تحصیلی نیز در آن ها افزایش می‌یابد و با افزایش میزان وظیفه شناسی و تعهد در دانش آموزان، میزان اهمال کاری تحصیلی در آن ها کاهش می‌یابد.

فصل سوم

روش‌شناسی پژوهش

مقدمه

تصمیم‌گیری درباره روش تحقیق بستگی به هدف تحقیق، ماهیت مسئله موردمطالعه و روش‌های مختلف بررسی آن دارد. پس روش تحقیق باید با توجه به مسئله موردمطالعه انتخاب شود. در فصل حاضر به بحث پیرامون روش تحقیق، جامعه، نمونه، روش نمونه‌گیری، شیوه اجرا و جمع‌ آوری داده ها، ابزار پژوهش و روش‌های تجزیه‌و تحلیل داده ها پرداخته می‌شود.

روش پژوهش

این پژوهش ازنظر هدف کاربردی و ازنظر روش پژوهشی آزمایشی با بهره گرفتن از پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل است. این پژوهش از دو گروه آزمایش و کنترل تشکیل‌شده بود که هر دو گروه، دو بار مورداندازه‌گیری قرار گرفتند یعنی آزمون اهمال کاری تحصیلی قبل و بعد از آموزش به صورت (پیش‌آزمون و پس‌آزمون) از آن‌ ها گرفته شد، سپس میانگین تفاوت نمرات پیش‌آزمون و پس‌آزمون گروه آزمایش که تحت آموزش قرارگرفته بودند و میانگین تفاوت نمرات گروه کنترل که آموزش ندیده بودند با یکدیگر مقایسه شد تا تأثیر آموزش مشخص گردید.

جامعه موردپژوهش

جامعه آماری این پژوهش عبارت است از کلیه دانش آموزان پسر پایه دوم دبیرستان شهرستان قاینات که در سال تحصیلی ۹۴-۹۳ به تحصیل اشتغال داشتند.

نمونه و روش نمونه‌گیری

روش نمونه‌گیری، نمونه‌گیری دردسترس بوده است. بدین‌صورت که از بین دبیرستان‌های دولتی پسرانه شهرستان ،۲ دبیرستان انتخاب شد. سپس پرسشنامه اهمال کاری تحصیلی در بین دانش آموزان پایه دوم اجرا و سپس با توجه به نمرات به دست‌آمده از بین کسانی که بالاترین نمرات را در پرسشنامه اهمال کاری تحصیلی کسب کرده بودند ۳۰ نفر انتخاب و در دو گروه کنترل و آزمایش جایگزین شدند (تعداد هر گروه ۱۵ نفر بوده است). گروه آزمایش به مدت ۱۰ جلسه ۲ ساعته تحت آموزش‌های خودکارآمدی قرار گرفت در حالی که گروه کنترل هیچ نوع مداخله‌ای دریافت نکرد. بعد از پایان کار آموزش از هر دو گروه پس‌آزمون به عمل آمد. برای رعایت ضوابط اخلاقی پژوهش در پایان کار آموزشی، گروه کنترل نیز طی ۳ جلسه آموزش دیدند.

ابزار پژوهش

پرسشنامه اهمال کاری تحصیلی سولومون و راثبلوم (۱۹۸۴)